..
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Η Ελλάδα απείχε και πάλι, από την στήριξη ψηφίσματος που καταδικάζει το ναζισμό και τον νεοναζισμό και «άλλες πρακτικές που πυροδοτούν σύγχρονες μορφές του ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και μη ανεκτικότητας». Η ψηφοφορία έγινε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το ψήφισμα, που κατατίθεται όλα τα τελευταία χρόνια κυρίως με πρωτοβουλία της Ρωσίας (με την ηγεσία Πούτιν προφανώς να επιδιώκει να ικανοποιήσει τα δικά της συμφέροντα και σχεδιασμούς) καταψηφίστηκε από τρεις χώρες: τις ΗΠΑ, την Ουκρανία και τα νησιά Παλάου.
Οι ΗΠΑ καταψηφίζουν σταθερά το ψήφισμα επικαλούμενες διάφορα περί «ελευθερίας του λόγου» και άλλες γελοιότητες ενώ επί της ουσίας σε πρώτο επίπεδο θεωρούν ότι το ψήφισμα αποτελεί «μέσο προώθησης ρωσικής προπαγάνδας και σχεδίων» και σε δεύτερο, με βάση την υπάρχουσα εμπειρία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα στήριξης τέτοιου είδους δυνάμεων όπως προσφάτως έγινε και στο Κίεβο. Η Ουκρανία μάλλον δεν χρειάζεται εξήγηση γιατί καταψήφισε. Αφού Ναζί βρίσκονται στην κυβέρνηση δεν θα αυτοαναιρεθούν κιόλας. Τα νησιά Παλάου μπορεί κανείς να τα αναζητήσει και στο χάρτη.
Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται και στις χώρες που απείχαν. Ήταν 48 συνολικά (3 λιγότερες από πέρυσι καθώς ολοένα περισσότερες χώρες στηρίζουν το ψήφισμα) και σε αυτές συμπεριλαμβάνονται σχεδόν όλες οι χώρες της ΕΕ. Τυχαίο; Προφανώς όχι. Πρόκειται για συνειδητή ενιαία στάση της ΕΕ, η οποία προσεταιριζόμενη τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ως «αγορές προς πλήρη εκμετάλλευση», έχει κάνει τα στραβά μάτια στην άνοδο τέτοιων δυνάμεων ακόμη και στην εξουσία. Είναι μια συνειδητή στάση της ΕΕ η οποία έχει ανάγει σε σταθερή θέση την ταύτιση ναζισμού – κομμουνισμού, και δεν ενοχλείται διόλου από συνόδους τέτοιου περιεχομένου όπως αυτή που έγινε προ λίγων μηνών στην Εσθονία.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι προς την ΕΕ και τις χιλιοχρησιμοποιημένες και χιλιοειπωμένες «ευρωπαϊκές αξίες» που αναρωτιέται κανείς πώς εκφράζονται μέσα από την ανοχή, αν όχι τη συνενοχή, στο ναζιστικό παρελθόν και στο νεοναζιστικό παρόν. Και ένα ακόμη ερώτημα αφορά την ίδια την τωρινή κυβέρνηση, η οποία, ο ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον, από τη θέση της αντιπολίτευσης καταδίκαζε με σφοδρότητα τη στάση αυτή των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων. Τώρα όμως από τη θέση της κυβέρνησης, ακολουθεί την ίδια ακριβώς στάση. Αλήθεια, τι έχει αλλάξει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου